Biographie

Spyridon Vikatos was born in Argostoli, Cephalonia, in 1878. He was assisted by the German Archbishop of Athens to study painting at the Athens School of Fine Arts, where he was taught by Nikiforos Lytras and Spyridon Prosalentis. He went on to the Academy of Fine Arts in Munich where he studied with Nikolaos Gyzis and Ludwig von Löfftz. He was awarded the silver medal and a prize in a drawing competition in 1903. He returned to Athens and taught at the School of Fine Arts from 1909 until 1940.[1] Yiannis Spyropoulos and Victor Ioannides were among his pupils.[2][3] Another of his pupils was Sophia Laskaridou.[4] He died in Athens in 1960.[1]
Work
Vikatos mainly painted portraits and genre subjects. His paintings show the influence of German academicism and also of the 17th century Flemish School.[1] To a lesser extent he painted historical and religious compositions, still lifes, landscapes. He is noted for his depictions of old people, either alone or in larger compositions.[5]
Vikatos participated in solo, group and international exhibitions, including the Bordeaux International Exposition in 1907 (gold medal), Rome in 1911, Paris in 1937 and the Venice Biennale in 1934 and 1936. in 1937 he received the national Medal of Arts and Letters, and in 1951 the Academy of Munich elected him an honorary member of the Fine Arts.[5] Some of his work is held by the Municipal Art Gallery of Ioannina and the Municipal Art Gallery of Chania.

Ο Σπυρίδων Βικάτος ήταν Έλληνας ζωγράφος και ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της «Σχολής του Μονακό». Γεννήθηκε στο Αργοστόλι στις 24 Σεπτεμβρίου 1878 και σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Μετά την αποφοίτησή του συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Παρέμεινε στο Μόναχο από το 1900 έως το 1906 και μαθήτευσε κοντά στον Νικόλαο Γύζη και τον Λούντβιχ φον Λοφτς. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1909 και διορίστηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου δίδαξε σκιαγραφία έως το 1939. Το 1937 συμμετείχε στην κίνηση των Ακαδημαϊκών Ζωγράφων. Συμμετείχε σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων, εντός και εκτός συνόρων. Μερικές από αυτές είναι οι συμμετοχές του στο Γκλασπαλάστ το 1905, στιε διεθνείς εκθέσεις της Ρώμης, του Μπορντώ και του Παρισιού καθώς και στη Μπιεννάλε της Βενετίας το 1934 και 1936. Έχει τιμηθεί πολλές φορές για το έργο του. Το 1907 απέσπασε χρυσό μετάλλιο στην έκθεση του Μπορντώ, το 1937 έλαβε από την Ακαδημία Αθηνών το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και 1951 εκλέχθηκε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου. Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου 1960, σε ηλικία 82 ετών. Με τη διαθήκη του, άφησε κληροδότημα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και καθιέρωσε τη «Βικάτειο Υποτροφία» σε διπλωματούχους ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, με πτυχίο «Λίαν Καλώς» για μετεκπαίδευση στο εξωτερικό.